Zuidelijke Galápagoseilanden

Hola! De reis is inmiddels zo goed als afgelopen, maar het is zeker nog niet te laat voor een laatste update.

Op 26 april hadden we eerst een bezoek aan het Charles Darwin station, waar ze proberen de populatie reuzenschildpadden te herstellen door een 100% succes voortplantingsprogramma. Wat een gigantische beesten. Helaas is George een aantal jaar terug overleden (de meest bekende schildpad omdat hij de laatste van zijn soort was), maar we konden hem opgezet bewonderen in een mausoleum. Verder gelukkig ook nog veel wel levende beesten zien rondwaggelen. Bij terugkomst verlieten 5 mensen onze groep en kregen we 5 nieuwe in de plaats. Onze 3 jonge vrienden van onder andere het Happy Hour verlieten ons, maar we kregen er ook weer 3 jongeren voor terug. Niet dat het veel uitmaakt, want eigenlijk kan iedereen goed met elkaar overweg en praten. Behalve de Japanners misschien, die niet alles wat we zeggen lijken te begrijpen. En toch lachen we met elkaar (en misschien een beetje om elkaar, haha). Met onze nieuwe groep trekken we eropuit met de bus, richting de hooglanden waar de reuzenschildpadden vrij ronddwalen. Na een bezoek aan de lavatunnel komen we er inderdaad een stuk of 10 tegen. Wat prachtig om ze te zien, en wat zijn ze gigantisch. Hierna was het tijd terug te keren naar de boot voor briefing en diner. Terwijl Stefanie, Kasia en ik op het dek zitten en over ijs praten, biedt Alex (een van de crew) ons aan met de zodiac naar land te gaan en een van de beste ijsjes van het eiland, al dan niet de eilanden, te eten. Natuurlijk hoeven we geen seconde te twijfelen. Met een volle maag en moe van de dag duiken we weer ons bedje in. Ook ditmaal totaal geen problemen om in slaap te komen.

Koningsdag! Mijn programma is een bezoek aan Floreana, meer zuidelijk. We maken een tochtje met de zodiac om de zeeleeuwen goed te kunnen zien. Dan is het door naar Post Office Bay, waar we het oudste postsysteem testen. Iedereen stopt een kaart in het whiskeyvat, en haalt waar mogelijk kaarten uit zijn of haar omgeving uit de ton. Een sorteerwerkje, maar het schijnt te werken. Na een kort bezoek aan een lavatunnel is het tijd om de flippers en snorkel weer op te zoeken en onder water te verkennen. Weer een hoop kleurrijke vissen, en een aantal schildpadden. Dan naar Devils Crown, een geërodeerde krater die inmiddels op een kroon lijkt. Een perfecte spot om veel dieren te zien, vanwege het open water en de verschillende stromingen. De plek blijkt inderdaad perfect, want naast scholen met honderden vissen zien we ook schildpadden, haaien en zeeleeuwen. Dan is het tijd voor onze wandeling. Jawel, eerst snorkelen en dan wandelen. Niet zo standaard. En we voelen al snel waarom; we zijn een heerlijk maaltje voor de muggen. Maar tijdens de wandeling zien we gelukkig ook roze flamingo's. Voor wat hoort wat.. Dan komt bij terugkomst het diner op tafel, en zoals gewoonlijk weer genoeg keuze en allemaal lekker. We eten veel rijst en fruit, met daarnaast groentes en sla, kip, vlees of vis, en ditmaal garnalen. Omkomen van de honger is niet mogelijk, alhoewel al dat snorkelen behoorlijk hongerig maakt. Na een biertje op de koning te hebben gedronken (je moet Koningsdag toch enigszins vieren) was het vroeg naar bed, want morgen weer een vroege en volle dag.

Española is het eiland waar we vandaag vertoeven, en het staat bekend om het feit dat dit de enige plek is waar we kans hebben albatrossen te zien. Rubén (onze gids tijdens de hele tocht) tempert ons enthousiasme gelijk, want de vorige keer was een week of 2 terug en zag hij niets. Bij aankomst worden we welkom geheten door tientallen marine leguanen en zeeleeuwen, die een grote show opvoeren door door het zand te rollen, elkaar achterna te zitten, baby's die hun mama zoeken en er gewoon heeeel relaxt bij liggen. Een genot om naar te kijken. Dan wordt de aandacht getrokken door een speciale zeehond, heel erg in de verte. Volgens Rubén hebben we geluk, dat zegt dan genoeg. We lopen verder over de keien, en komen in het vogelgebied. En ja, we hebben nog meer geluk. De albatrossen vliegen rond, zijn aan land en we zien ze zelfs (al was het maar kort) een paringsdans doen. We kijken uit op een rotspartij, waar we genieten van deze grote rondzoevende beesten. Dan is het tijd om terug te gaan en onze flippers weer aan te trekken. We varen naar Gardner's Bay, waar we kunnen snorkelen. Het water is vrij diep, maar we zien weer een aantal mooie vissen en zelfs een zeeleeuw die recht op ons af kwam zwemmen. Nog even genieten van het prachtig witte strand, bevolkt door weer een hele kolonie zeeleeuwen, voordat we verder varen naar San Cristobal. We lagen voor anker in de haven en hadden 's avonds weer de kans naar de wal te gaan, om daar zo ongeveer over de zeeleeuwen te struikelen. Het was weer een mooie dag.

De laatste dag van onze cruise is aangebroken. Ik kan niet geloven hoe snel de tijd voorbij is gevlogen. Op deze laatste dag verlaten we om kwart over 6 de boot voor een wandeling over Isla Lobos. Het is weer een grote beestenboel van leguanen, zeeleeuwen, blauwvoetgenten en fregatvogels. En dan is het tijd om een aantal mensen achter te laten. Om half 1 vliegt een deel naar Guayaquil en Kashia, Marek en ik weer terug naar het oude vertrouwde Quito. Zij vliegen door naar huis, ik blijf nog een laatste nachtje. Inmiddels heb ik wel een ander hotel dan de andere keren, zodat het toch nog een beetje nieuw voelt. Het is in oude stijl gebouwd en voelt als een soort Victoriaans huis. Helaas is er een blikseminslag geweest en heb ik nog geen wifi. Het is daardoor lastig navigeren naar een restaurant in de buurt dat open is op zondag, want ik heb geen zin in de all you can eat sushi naast de deur. Omdat ik in het donker aankwam en niet te lang wilde zoeken, was de keuze tussen fastfood en Italiaans, waarbij ik dan maar voor de laatste ben gegaan. Met een volle maag vroeg onder de lakens gekropen, en een heerlijk lange nacht gemaakt ter compensatie van sommige vorige en vooral de komende..

De laatste dag is aangebroken. Eigenlijk is het niet eens echt meer een dag, want ik word om 12 uur opgehaald om naar het vliegveld te gaan. Helaas ook nog steeds geen internet, omdat vanalles doorgebrand lijkt te zijn. Het is een feestdag, dus de meeste mensen zijn ook nog eens vrij. Dan maar wachten tot het vliegveld. Ik zie René nog even en we praten na over de reis voordat ik naar het vliegveld ga. Het was een fantastisch avontuur!