Reis door de Andes

Hola! Inmiddels ben ik alweer een paar dagen verder, en in de tussentijd is er ook behoorlijk wat gebeurd.

Onze wandeling in Papallacta was zeer goed; de zon scheen en iedereen had er zin in. Onderweg genoten van de natuur, en ook een aantal beesten gespot! Niet alleen koeien, maar ook een hummingbird en een aantal lama's. Bij terugkomst nog heerlijk in de warme baden gelegen voordat we ons op maakten voor de reis terug naar Quito. In de avond lieten we een aantal mensen achter: de Engelse Peter, Canadese Fiann en Zweedse Oskar gingen niet mee met het tweede deel van de reis. Ook onze gids Julio bleef achter. In plaats daarvan maakten we (Christine, Johann, Paul, Robert, Morgane, Belinda, Leanne, Elliot en ik) kennis met onze nieuwe gids Franklin. Ook de groep werd wat anders, want de Amerikaanse dames Amy & Jessica en Canadezen Zrinka & Ryan voegden zich bij ons. We hadden een welkomstdiner, waar we verrast werden met canelazo van het huis.

De volgende dag was het tijd voor onze tocht naar Otavalo, waar onder andere de beroemde markt te vinden is. Onderweg maakten we stops bij onder andere de evenaar en Cuichoca, een kratermeer. Toen we eenmaal bij de markt aankwamen, hoosde het van de regen. Enigszins te verwachten in het regenseizoen, maar tot nu toe hadden we nog weinig echte buien gehad. Toen we vrij verzopen terugkwamen in het hotel, bleek dat het water daar niet werkte. Genoeg water buiten, maar niet voor een warme douche helaas. Dus we besloten dat we bij het restaurant naast onze rijst met kip en aardappels toch ook maar moesten opwarmen met canelazo en de caipirinha special. Je moet toch iets..

15 april. Het is zondag en er staat ons een behoorlijk lange reis voor de boeg. We verlaten Otavalo met de openbare bus en reizen terug naar Quito, waar we verder met privé transport de bergen in gaan. We rijden (of beter gezegd: slingeren en hobbelen) richting de Cotopaxi vulkaan, de hoogste actieve vulkaan van Ecuador. Aan de voet van deze vulkaan ligt onze haciënda voor de avond. Het enorme landgoed ligt er verlaten bij, en we hebben extreem veel geluk, want het is zonnig, vrij helder en nog niet extreem koud. Na een welkomstcanelazo (hoe kan het ook anders!) met wat kaasempanada's maken we een wandeling van een uur rondom het landgoed en genieten van de stilte en weidse uitzichten. Bij terugkomst zitten we met z'n allen rondom het haardvuur in de woonkamer, waar we ook na het eten nog van genieten. Toen we besloten naar bed te gaan, lag daar een heerlijk warme kruik op ons te wachten. Geen wonder dat Christine en ik als een blok in slaap vielen.

Gisteren was ook weer een volle dag. Gids Franklin is jarig, en we regelen chocoladetaart voor hem bij het ontbijt. Om kwart over 8 rijden we weg, op naar het nationale park Cotopaxi. Het plan is naar een parkeerplaats te rijden, en van daar uit naar het basecamp te klimmen op een hoogte van 4864 meter. Eenmaal daar aangekomen blijkt dat het mistig is, het waait, het regent en er ook hagel & natte sneeuw ronddwarrelt. We zijn vrij teleurgesteld, maar onze lokale gids zegt dat we wel omhoog kunnen. In plaats van de slingerende route, die doorgaans gemakkelijker is, moeten we echter de stijle route omhoog nemen, omdat we dan minder last hebben van de wind. Franklin, Jessica, Morgane, Belinda, Elliot, Ryan en ik besluiten ervoor te gaan. Na een uur lang zwoegen, hijgen en puffen bereiken we de top. Geen extreem mooie uitzichten helaas, maar wel een extreem mooie prestatie! De weg naar beneden gaat een stuk makkelijker, en leggen we ongeveer in een kwartier af. Eenmaal op adem gekomen, bekijken we het informatiecentrum en reizen we vervolgens door naar onze volgende stop, Alausí. Voor het ongemak van het water krijgen we een lunch box met een hoop lekkers, en dat hebben we nodig voor de lange rit. We komen om 5 uur aan en maken een korte wandeling door dit kleine en slaperige dorpje. De uitzichten van laaghangende bewolking rondom de bergen waar het zonnetje af en toe doorbreekt zijn simpelweg spectaculair!

Vandaag is het tijd om een ritje met de trein te maken langs de zogenaamde Duivelsneus, om daarna door te reizen na de koloniale stad Cuenca. Hasta la próxima!