Temple stay in Haeinsa

Hallo allemaal! Het is de tiende september, en de zusjes zijn jarig. We gaan als "verrassing" naar de Haeinsa tempel, waar we een volledige dag als monnik gaan leven. Per metro komen we op het station, waar we de KTX trein naar Daegu nemen. Deze hogesnelheidstrein gaat met maar liefst 290 km door het Koreaanse landschap. Niet alleen super leuk, maar ook handig omdat we na deze 1 uur en 3 kwartier ook nog vanaf het station per metro (20 min) en bus (1,5 uur) bij de tempel moeten komen. We zijn in een dorpje voor de half uur durende wandeling naar boven als we bedenken dat het wel heel handig is als we dat niet met alle bagage hoeven te doen..! René en ik besluiten een motel binnen te gaan, en met een beetje handen en voeten hebben we iemand die Engels spreekt én ons gratis een onderdak voor de koffers wil bieden! Vol energie lopen we de berg op. Het is wat zoeken naar het kantoortje, maar we hebben het gevonden. We krijgen een kussenhoes, 2 dekentjes en een grijs gewaad om tijdens ons verblijf te dragen. In een van de tempels beginnen we met tekenen, een soort zwarte tekening waarbij we met een houtje een grijze print om moeten toveren tot goud. Ons geduld dus gelijk op de proef gesteld. Vervolgens met video-ondersteuning de tempelregels uitgelegd gekregen. Een simpele set van 6 regels, waaronder stilte op de openbare ruimtes, buigen voor monniken en Boeddha's en al je eten opeten dat je opschept. Na de vegetarische maaltijd krijgen we een Yebul ceremonie, waarbij er op een bepaald ritme op een drum wordt geslagen. Vervolgens wordt dit door iemand anders overgenomen, en dat 2 of 3 keer. Daarna door naar een tempel, waarbij we het gebed hebben. Er worden Boeddhistische verzen gezongen en gebogen voor Boeddha, en uiteraard doen we met dit laatste mee. De laatste activiteit van vandaag is wandel meditatie, waarbij we zo'n 20 minuten allemaal stil over een voetbalveld lopen. We zijn voor buitenstaanders vast net zombies, maar kunnen genieten van rust en geluiden van vogels en water. Om 8 uur zijn we op de kamer, waar om 9 uur het licht uit gaat. Geen verjaardagsborrel voor de dames, maar gewoon een flesje water. Ons verblijf is onderverdeeld in 2 vertrekken, mannen en vrouwen apart. Een matje op de grond en een kussen opgevuld met rietjes. Meer heb je niet nodig..

4 uur in de ochtend. Tijd om op te staan. We denken de waterval voor ons huisje te horen, maar helaas. Het hoost, en niet zo'n klein beetje ook. De gids komt paraplu's brengen, zodat we naar de ochtend ceremonie kunnen. Met de slaap nog in de ogen genieten we weer van het tromgeroffel. Onze spieren blijken tijdens het gebed ook nog vrij soepel. Dan gaan we naar een andere ruimte, waar we 108 buigingen moeten maken als een soort boetedoening. Vrij pittige oefening, en al helemaal om 5 uur 's ochtends, maar de meesten komen nog behoorlijk ver, en een aantal redden het zelfs helemaal. Vervolgens krijgen we ontbijt, en hebben we een beetje rusttijd. De tempel tour wordt iets uitgesteld vanwege de regen, maar het complex is er niet minder mooi op. We zien naast tempels en Boeddha's ook de Tripitaka Koreana, een enorme verzameling waarop het Boeddhistisch verhaal staat. Een van Korea's meest belangrijke bezitten, en ook echt mooi, maar helaas mogen we niet verder naar binnen. We worden uitgenodigd voor de thee en gesprek met onze monnik-gids. De thee blijkt meer een soort bessensap te zijn, maar het is erg lekker. Na de lunch is het helaas weer tijd om het klooster te verlaten. En dat is echt heel jammer, want het was een heel bijzondere ervaring. Als monnik zouden we niet kunnen leven, maar om het zo een dagje mee te maken zouden we echt iedereen aanraden! We nemen dezelfde route terug naar Daegu, waar we een nachtje in een hotel in de buurt van het station overnachten. Ze spraken er geen woord Engels, maar we hebben onze kamers en genieten van een heerlijke douche. We lopen voor het eten terug naar het station, waar ze een Lotte Departement store hebben. De V&D van Korea, en dan enorm groot. We eten in een food court en gaan na een kopje koffie vroeg naar bed om even bij te komen.

De volgende morgen hebben we onze derde jarige, Henk. Voor zijn verjaardag reizen we door naar Busan, de tweede stad van Korea, gelegen in het zuidoosten. Van ons lieve vrouwtje dachten we te begrijpen dat er tussen half 8 en 9 ontbijt zou zijn met broodjes, een eitje en koffie. Dat ze dat in de kamer op bed kwamen brengen was ons totaal niet duidelijk. We hebben er hartelijk om kunnen lachen, en gingen met een gevuld buikje de ITX trein in. Deze trein is een soort van intercity, maar vele malen beter geregeld als in Nederland. In zo'n 5 kwartier komen we aan in Busan, waar we nog een zestal stops met de metro moeten om in ons hotel aan te komen. Iedereen gaat er zelf even op uit; Jack en Maarten bezoeken een tempel, Henk en René nemen een kijkje op de vismarkt en de rest geniet van een vrije middag op het strand van Haeundae. We verzamelen om half 7 voor een borrel bij Henk en schuiven vervolgens door naar de overkant van het hotel om naar te genieten van een hete pan waar ze vers bulgogi op bereiden. Met volle buikjes rollen we terug naar de kelder van het hotel, waar we ons een uur lang vermaken in een soort privé kamer met karaoke faciliteiten. We hebben de grootste lol in het zingen van onder andere Africa, Let It Be, Mamma Mia en Gangnam Style..o nee, die laatste was slechts een poging. Maar leuk was het zeker! Een geslaagde afsluiter van de verjaardagsvieringen.

Uiteraard staat er in Busan ook weer een vol programma te wachten. Zo gingen we vandaag met de Hop on Hop off bus door de stad, en morgen maken we een dagtour naar de UNESCO-stad Gyeongju. Daarover de volgende keer meer..!