Through the middle: Letland

Sveiki! Wat vliegt de tijd, alweer een land doorkruist! Inmiddels zijn we zelfs alweer verder, maar niet voordat we een stukje over Letland hebben geschreven. Heel leuk dat jullie weer zo enthousiast meelezen!

Op 3 september namen we de ferry terug naar het vaste land, en het duurde niet heel lang voordat we de grens passeerden. Onze eerste stop was in Kuldiga, een sfeervol stadje met ouderwetse straatjes en tevens thuisbasis van de breedste rivier van Europa. We hadden wat pech met regen, maar tussen het wandelen door werd het wel even droger en brak zelfs de zon even door voor wat mooie foto's. De volle tijd brachten we er niet door, want het begon alweer te hozen, en dus besloten we wat eerder te vertrekken naar Kemeri. Dit nationale park bestaat vooral uit moeras, en het is een wonder dat we zonder kosten hier rond kunnen lopen (uitgezonderd €2 parkeerkosten). Het gebied is een oase van rust, waar met vlonders een tweetal wandelingen gemaakt kan worden. Wij besluiten de lange route van zo'n 3,4km te doen, die ons door het gebied naar een uitkijktoren brengt voor een prachtig uitzicht over het park. En dan rijden we naar Riga, de hoofdstad. Wát een contrast, en dat op zo'n korte afstand van elkaar. Naast het feit dat de Letten behoorlijk wat agressiever rijden, is het inmiddels ook vrijdagmiddag. Wellicht niet het beste moment, maar we komen er redelijk doorheen. Alhoewel ons boutique hotel midden in het oude centrum ligt, is het bij binnenkomst een oase van rust. Een rustig pianomuziekje, een watertje met wat visjes; de stad lijkt wel even verdwenen. Op basis van wat tips eten we een hapje bij de beroemde Lido, waar we een lokaal buffet hebben. Heel bijzonder was het niet, maar wellicht raken we verwend ;-) Met een vol buikje wandelen we nog een klein extra rondje door de stad, en sluiten dan onze ogen.

Om 10 uur worden we de volgende ochtend opgewacht door Inga. Een korte wandeling brengt ons op de plaats van bestemming: de centrale markt van Riga. Deze grootste overdekte markt van Europa is gebouwd van oude zeppelin hangaars, en is een icoon voor de stad. Wij hebben hier een food tour, waarbij we diverse lokale lekkernijen te proeven krijgen. De eerste stop is bij de kaasboer. En daar komt me toch een plateau met kaasjes tevoorschijn! Alle kaas die ze verkoopt ligt erop, een beetje zachte witte kaas, in smaken van kruiden tot kaneel. We kijken elkaar vragend aan, of dit niet meer voor 6 personen is. Maar nee, het was voor ons. De locals kwamen al gezellig mee-eten, maar uiteindelijk maakt Inga duidelijk dat dit een privé proeverij is. We krijgen een bakje mee, want er is nog meer te proeven. Volgende stop: de snoepwinkel, voor wat lokale zoetigheid genaamd gotina. En ook hier krijgen we alle smaken weer te proeven, van fruit tot noten. Dus na de originele smaak te hebben geproefd, besluiten we de boel weer mee te nemen voor onderweg. We zijn immers nog lang niet klaar. De volgende stop is een soort combistop, want we krijgen van een vrouwtje wat ingelegde groentes (inclusief een soort aubergine-sushi) en bij de buurman (die pas later zou werken, maar dit voor ons had klaargezet) een bordje met broodkoekjes. Allemaal erg lekker, maar ook hier weer een kwestie van matigen en take-out. Dat ontbijt was compleet overbodig geweest, en de komende dagen hebben we ook genoeg voor lunch. Dus stop 4 is bij een microbrouwerij, want ja, dat eten moet ook 'worden weggespoeld'. Ik krijg 2 van wat ze zegt dat de "meest normale" biertjes zijn, en daarna mag ik kiezen of ik voor de bijzondere of andere normale ga. Ik kies de bijzondere, en krijg er een die een beetje smaakt als een mix van bier en tequila (inclusief het limoentje en zout!) en een kruidenbier. Blij met mijn keuze gaan we naar de laatste stop: de visboer. En ook hier weer een bordje met allerlei verschillende visjes waar je normaal gesproken een prima lunch aan zou hebben. Een zeer geslaagde tour, en een enorm volle maag. Dus we besluiten het oude centrum verder te gaan verkennen. Omdat er weer enorme wolken hangen nemen we de HoHo bus, die lijkt op een omgebouwde chicken bus, en zitten even een uurtje droog te genieten van ons verhaaltje. Met alle mooie spots in ons hoofd gaan we vervolgens toch weer aan de wandel, en met hier en daar een buitje hebben we toch steeds redelijk geluk. Meeste regen is na een minuut of 10 wel weer weg, en dan is het schouwspel van donkere luchten met de zon die erdoor breekt hetgeen deze prachtige oude stad nog nét een stukje mooier maakt. Het ene straatje nog charmanter dan het andere, en waar je denkt dat de kerk voor je mooi is, is er om de hoek weer een heel andere. Met een cocktail in de skybar van het Radisson hotel genieten we even op grote hoogte voordat het inmiddels toch wel tijd wordt voor het diner. We hadden nabij de bus een lokale tent gezien met redelijk kleine prijzen (en porties op de foto!), zodat we in ieder geval een gerecht konden nemen wat niet te overdreven groot zou zijn. En gelukkig konden we weer een stukje omlopen terug naar het hotel..

Op 5 september laten we Riga achter ons en rijden we maar 1,5 uur naar het volgende plekje. Sigulda is onderdeel van Gauja nationaal park, en we hebben hier een fikse wandeling op het programma staan. Tijdens deze tocht van zo'n 15km lopen we veelal door bossen en stoppen we bij kastelen, grotten en het uitzicht over de vallei van de Gauja rivier. En blijkbaar is er een fietsevenement gaande, want we zien enorme groepen fietsers met nummers en later ook medailles. Ergens onderweg besluiten we te lunchen met de leftover groentes en kaasjes, met uitzicht op een kasteel, voordat we weer verder wandelen. Het is droog en we genieten van het buitenzijn. Waar we minder van genieten zijn de trappen. En meer trappen. De hele vallei zijn we doorkruist, en de bezienswaardigheden lagen uiteraard niet ín de vallei, maar in de gehuchten erboven. Dus trappen. En nog veeel meer trappen. Die kuiten hebben een training gehad, dat moet straks alleen maar voordelig zijn met de bootcamp! Moe maar voldaan komen we aan bij het hotel, en na een douche besluiten we nog even wat dingen in te slaan bij de supermarkt voordat we van onze laatste Letse maaltijd gaan genieten.

We gaan, na 1 korte tussenstop nog in het middeleeuwse Cesis, alweer op naar Estland. Na het uitgebreide ontbijtbuffet verkennen we het dorpje. Omdat het maandag is, is het kasteel gesloten, maar we kunnen vanaf het park nog een paar mooie plaatjes ervan schieten. Omdat we tijd over hebben, besluiten we een kleine omweg te nemen en te stoppen in Valga-Valka. Dit grensdorp is Valka in Letland, en Valga in Estland. We hangen hier lekker de toerist uit bij het speciaal opgezette fotoplekje. En met een ijsje in ons hand, rijden we ons laatste Baltische land in.