Op naar het Noorden
Blijf op de hoogte en volg Esther
28 Augustus 2021 | Litouwen, Ignalina
Eindelijk! Na mijn laatste road trip door Kroatië, Bosnië en Slovenië met José in februari 2020 hebben we een hoop gedaan, maar reizen zat er helaas niet bij. Om de welbekende redenen. Maar nu, op 26 augustus, is het dan zover: we mogen weer! Bestemming? Vilnius, Litouwen, Baltische Staten.
De reis naar Schiphol zijn we maar vroeg begonnen, want met wachtrijen, een koffer, en uiteraard een papierwinkel is dat wel zo prettig. Uiteindelijk waren we vrij snel door de rij heen, was security een eitje en hadden we voldoende tijd over om gebruik te kunnen maken van onze gratis loungetoegang. We hebben dus ongegeneerd zitten genieten in de Aspire lounge van koffie, sapjes en een tweede ontbijtje. Wat een slecht begin haha. Heel wat anders dan die mensen in de rij naast ons, naar Servië, waar er geregeld mensen werden teruggestuurd om beneden een PCR te halen..
Eenmaal geland konden we zonder problemen doorlopen, was de bagage er praktisch op het moment we kwamen aanlopen en stond onze chauffeur Tomas al op ons te wachten om ons naar het hotel te rijden. Een klein probleem aldaar, want we zouden codes moeten hebben. Gelukkig konden we de receptie snel bellen, en stuurde ze ons (nogmaals) de sms die nooit was aangekomen. Een snelle inspectie van de kamer, en op naar het verkennen van de stad! De Old Town was op korte loopafstand, en op ons na leken er weinig toeristen rond te lopen. Na het oude centrum liepen we via een uitzichtpunt door een park naar een zelfstandig district, om erna op het centrale plein van de oude stad kennis te maken met de lekkernijen van het land: een warme bietensoep, een aardappelpannekoek, een 'zeppelin' (aardappelknoedels gevuld met vlees) en een 5-tal lokale likeurtjes. In de hoofdstad op wat hét plein leek betaalden we eigenlijk een schijntje, in Nederland zou je erom lachen. En na al dat reizen en verkennen (en misschien enigszins ook de sterkte van de likeurtjes) kropen we moe maar voldaan het bed in.
De wekker ging de volgende ochtend relatief vroeg, en na een warme douche was het zoeken naar ontbijt dat helaas niet was geleverd. Omdat het toch wel krapjes was, besloten we maar te bellen. Gelukkig werd er snel geleverd, want de trein zou gewoon zonder ons vertrekken. Een prachtig sprintje naar het perron, maar we hadden het gered. Tijd om even écht te genieten van de koffie en het uitzicht. Het ritje duurde maar een half uur, waarna we bijna de hele dag hadden om de boel te verkennen. Trakai staat bekend om haar prachtige kasteel, waar we omheen zijn gewandeld binnen vrij korte tijd. De wandelapp gaf ons een route buiten de toeristische paden naar Varnikai, een mooi natuurgebied dat voornamelijk uit moeras bestond. Gelukkig was het houten vlonderpad redelijk goed onderhouden en was het gemakkelijk navigeren. Het begon zelfs ook enorm zonnig en warm te worden! Onderweg konden we appeltjes uit de bomen plukken voor wat extra energie, om vervolgens weer terug te keren naar Trakai voor foto's met een iets aantrekkelijkere lucht. Na een drankje op een terrasje was het tijd om meer te leren over de lokale keuken. We leerden hoe kibinai gemaakt werden (in de oven gebakken empanada's, Karaim stijl) en kregen ook allerlei andere heerlijke gerechtjes te proeven. Met een volle buik besloten we vervolgens voor een uurtje een waterfiets te huren en onszelf rond het kasteel te trappen, om vervolgens te kunnen zeggen dat we dat ijsje echt wel hadden verdiend ;-) Eenmaal terug in de trein was de eindscore inclusief waterfiets 23 kilometer in de benen, en 3 mooie blaren op de voeten. Even opfrissen, en toen besloten we met de lokale elektrische stepjes een uitje te maken naar de food market voor het avondeten. We hadden geen reuze honger, en het was inmiddels ook al laat, maar het was een leuke ervaring. De stepjes namen we ook maar weer terug, zodat we ergens richting half 11 in het hotel waren. Een lange dag, maar de moeite waard!
Vanochtend werd onze auto gebracht, een gloednieuwe automatische Toyota Corolla, waarmee we de reis zouden voortzetten. We reden eerst naar een uitkijktoren van zo'n 36 meter hoog (een na hoogste van het land) en hadden uitzicht op een groot meer. Vervolgens op naar het bijen museum, waar we ongeveer een uur lang alles leerden over imkers, bijen en honing. Met uiteraard een proeverij van diverse soorten honing. Helaas begon het enorm te regenen, maar de meeste zaken hadden we toen gelukkig al gezien. We stapten de bolide weer in en reden naar ons hotelletje in the middle of nowhere, aan het water, in een nationaal park. Je merkt dat Litouwen nog niet enorm toeristisch is, want Engels wordt over het algemeen slecht gesproken, en ons Litouws is niet al te best. En nee, Russisch ook niet. Maar uiteindelijk zijn we in de kamer beland. Hoe dat vanavond zal gaan in het enige restaurant in de wijde omtrek is weer een verrassing, maar Google Translate staat op standby.. Het begint inmiddels langzaam op te klaren, en dat is maar goed ook, want morgen zouden we de hele dag in een kayak moeten zitten op het water. Fingers crossed!
De reis naar Schiphol zijn we maar vroeg begonnen, want met wachtrijen, een koffer, en uiteraard een papierwinkel is dat wel zo prettig. Uiteindelijk waren we vrij snel door de rij heen, was security een eitje en hadden we voldoende tijd over om gebruik te kunnen maken van onze gratis loungetoegang. We hebben dus ongegeneerd zitten genieten in de Aspire lounge van koffie, sapjes en een tweede ontbijtje. Wat een slecht begin haha. Heel wat anders dan die mensen in de rij naast ons, naar Servië, waar er geregeld mensen werden teruggestuurd om beneden een PCR te halen..
Eenmaal geland konden we zonder problemen doorlopen, was de bagage er praktisch op het moment we kwamen aanlopen en stond onze chauffeur Tomas al op ons te wachten om ons naar het hotel te rijden. Een klein probleem aldaar, want we zouden codes moeten hebben. Gelukkig konden we de receptie snel bellen, en stuurde ze ons (nogmaals) de sms die nooit was aangekomen. Een snelle inspectie van de kamer, en op naar het verkennen van de stad! De Old Town was op korte loopafstand, en op ons na leken er weinig toeristen rond te lopen. Na het oude centrum liepen we via een uitzichtpunt door een park naar een zelfstandig district, om erna op het centrale plein van de oude stad kennis te maken met de lekkernijen van het land: een warme bietensoep, een aardappelpannekoek, een 'zeppelin' (aardappelknoedels gevuld met vlees) en een 5-tal lokale likeurtjes. In de hoofdstad op wat hét plein leek betaalden we eigenlijk een schijntje, in Nederland zou je erom lachen. En na al dat reizen en verkennen (en misschien enigszins ook de sterkte van de likeurtjes) kropen we moe maar voldaan het bed in.
De wekker ging de volgende ochtend relatief vroeg, en na een warme douche was het zoeken naar ontbijt dat helaas niet was geleverd. Omdat het toch wel krapjes was, besloten we maar te bellen. Gelukkig werd er snel geleverd, want de trein zou gewoon zonder ons vertrekken. Een prachtig sprintje naar het perron, maar we hadden het gered. Tijd om even écht te genieten van de koffie en het uitzicht. Het ritje duurde maar een half uur, waarna we bijna de hele dag hadden om de boel te verkennen. Trakai staat bekend om haar prachtige kasteel, waar we omheen zijn gewandeld binnen vrij korte tijd. De wandelapp gaf ons een route buiten de toeristische paden naar Varnikai, een mooi natuurgebied dat voornamelijk uit moeras bestond. Gelukkig was het houten vlonderpad redelijk goed onderhouden en was het gemakkelijk navigeren. Het begon zelfs ook enorm zonnig en warm te worden! Onderweg konden we appeltjes uit de bomen plukken voor wat extra energie, om vervolgens weer terug te keren naar Trakai voor foto's met een iets aantrekkelijkere lucht. Na een drankje op een terrasje was het tijd om meer te leren over de lokale keuken. We leerden hoe kibinai gemaakt werden (in de oven gebakken empanada's, Karaim stijl) en kregen ook allerlei andere heerlijke gerechtjes te proeven. Met een volle buik besloten we vervolgens voor een uurtje een waterfiets te huren en onszelf rond het kasteel te trappen, om vervolgens te kunnen zeggen dat we dat ijsje echt wel hadden verdiend ;-) Eenmaal terug in de trein was de eindscore inclusief waterfiets 23 kilometer in de benen, en 3 mooie blaren op de voeten. Even opfrissen, en toen besloten we met de lokale elektrische stepjes een uitje te maken naar de food market voor het avondeten. We hadden geen reuze honger, en het was inmiddels ook al laat, maar het was een leuke ervaring. De stepjes namen we ook maar weer terug, zodat we ergens richting half 11 in het hotel waren. Een lange dag, maar de moeite waard!
Vanochtend werd onze auto gebracht, een gloednieuwe automatische Toyota Corolla, waarmee we de reis zouden voortzetten. We reden eerst naar een uitkijktoren van zo'n 36 meter hoog (een na hoogste van het land) en hadden uitzicht op een groot meer. Vervolgens op naar het bijen museum, waar we ongeveer een uur lang alles leerden over imkers, bijen en honing. Met uiteraard een proeverij van diverse soorten honing. Helaas begon het enorm te regenen, maar de meeste zaken hadden we toen gelukkig al gezien. We stapten de bolide weer in en reden naar ons hotelletje in the middle of nowhere, aan het water, in een nationaal park. Je merkt dat Litouwen nog niet enorm toeristisch is, want Engels wordt over het algemeen slecht gesproken, en ons Litouws is niet al te best. En nee, Russisch ook niet. Maar uiteindelijk zijn we in de kamer beland. Hoe dat vanavond zal gaan in het enige restaurant in de wijde omtrek is weer een verrassing, maar Google Translate staat op standby.. Het begint inmiddels langzaam op te klaren, en dat is maar goed ook, want morgen zouden we de hele dag in een kayak moeten zitten op het water. Fingers crossed!
-
28 Augustus 2021 - 17:48
René :
Dat is weer een mooi verhaal en een mooi begin. Geniet met grote mate!
Groetjes uit Noordwijk -
28 Augustus 2021 - 18:00
Bep:
Leuk hoor, nog veel plezier en ik wens jullie veel droge dagen toe. -
28 Augustus 2021 - 18:57
Brigit:
Ah, er komen weer van die leuke reisverhalen! Veel plezier samen. Groetjes Willem en Brigit -
28 Augustus 2021 - 19:12
Jeannette :
Hallo Esther en José,
Daar waren jullie wel weer aan toe.
Lekker dat Schiphol geen problemen opleverde.
Hebben jullie vast verdiend.
Net aangekomen daar en alweer het nodige beleefd.
Ga er lekker van genieten en met handen, voeten en gebarentaal kom je ook een eind hoor.
Liefs Jeannette
-
28 Augustus 2021 - 21:29
Isabel:
Wat leuk Esther en José om zo jullie reis te kunnen volgen. Heel veel plezier en geniet ervan! Groeten -
02 September 2021 - 20:46
Esther Altena:
Wij genieten zeker, en leuk dat jullie weer meelezen! :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
