Laatste dagen

Woensdag gingen we weer opsplitsen; Eline, Anouk V & Anouk K waren gister aan het interviewen geweest terwijl wij vrij waren, dus gaven wij hen een dagje vrij vandaag. In de ochtend gingen we met z’n allen naar de Caplaki gift market, aangezien we deze nog niet gezien hadden en Koen het ons wel had aanbevolen te gaan. We hebben daar een kleine anderhalf uur rondgelopen voordat de helft van ons naar huis ging en de andere helft aan het werk. Rosanne en Aileen gingen naar Bourbon Coffee voor de laatste interviews met toeristen en Marcella en ik gingen naar RTUC om daar te gaan interviewen, uiteraard wel nádat we lunch hadden gehad in Bourbon. Marcella moest nog geld voor Tanzania hebben, maar de banken wilden helaas niet meewerken. Onze eerste en zeer belangrijke aanbeveling voor Rwanda; zorg dat je ook Mastercard aanneemt en niet alleen Visa, en zorg dat er tenminste één automaat is waar je Dollars kan pinnen… Aangezien ze geen geld wilde geven omdat het de pas van Marcella’s moeder was, pakten we de bus maar om naar RTUC te gaan.

Eenmaal aangekomen was het enorm stil; iets wat we niet gewend waren. Geen enkele leraar te bekennen, en zeer weinig studenten. Zelfs de receptioniste was er niet. Daar gingen onze interviews…dus dan naar het overige werk; interviews uitwerken en documenten doorspitten die ons waren toegestuurd. De dag ging enorm snel voorbij, en we waren er toen onderhand achter waarom er niemand op school te bekennen was. In de tijd dat wij er namelijk zaten, zo’n 4 uur in totaal, is er geen moment stroom geweest!

Toen we uiteindelijk thuiskwamen, nadat we op het vliegveld voor Marcella maar Franken gingen pinnen om die om te wisselen (uiteraard maar maximaal 600.000 in plaats van de benodigde 1.100.000) werd er door de eigenaresse van ons huis een typisch Rwandees feestmaal bereidt, met stoofvlees, huisgemaakte patat, rijst, bananen, groenten in tomatensaus, avocado’s en cassave. Een fijne afsluiting van een drukke dag.

Donderdag was onze laatste dag samen. We hadden het geluk dat we bij een feest konden zijn waarbij het 25-jarig bestaan van de FPR, de huidige politieke partij, gevierd zou worden. Samen met Francis gingen Rosanne, Aileen en ik daarheen. Het werd in het stadion van Kigali gevierd. We zaten bijna naast “vak 410”, wat uiteraard enorm gezellig was. De viering begon om 9 uur, en om 12 uur kwam dan eindelijk, na heel wat ‘bekende’ artiesten en verschillende soorten dansen, de president met zijn gasten. Ondanks dat we niets van de speech konden verstaan, die in Kinyarwanda werd gehouden, hadden we gelukkig Francis die ons het nodige uitlegde.

Om half 2 was de viering over, en gingen we behoorlijk verhit door de zon en de menigte naar de RTUC. Omdat we nog niet hadden gegeten, gingen we dit bij Mr. Chips doen, die om de hoek van de RTUC zat. De dag op RTUC was kort, aangezien we van iedereen afscheid gingen nemen en vervolgens door naar de supermarkt voor de laatste boodschappen. Eenmaal thuis gingen we douchen, eten en hielden we een spelletjesavond. Iedereen ging redelijk op tijd naar bed, zodat Anouk V, Anouk K, Marcella en Eline een goede nachtrust hadden voordat zij vrijdag naar Tanzania zouden vertrekken.

Vrijdag om 11 uur werden de Tanzania-meisjes opgehaald, en hadden Rosanne, Aileen en ik ineens een heel groot huis voor onszelf. Best wel vreemd om ze te zien gaan, maar uiteraard hopen we dat ze heel veel gaan zien! Omdat er verder geen programma meer was, gingen we naar hotel Mille Collines om daar te gaan zonnen en zwemmen. Het was een zeer relaxt dagje dat we zeker konden gebruiken. Na de supermarktstop gingen we weer thuis eten, om vervolgens na het eten en voor het slapen gaan de Lion King te kijken, die uiteraard niet te missen is in Afrika!

Zaterdag, vandaag, was dan ook onze laatste dagje, en die werd weer doorgebracht langs het zwembad bij Mille Collines; het was ons goed bevallen. Nu begint echter het lange wachten; half 12 worden we opgehaald, dus lezen, muziek luisteren en relaxen en dan terug naar huis, terugkijkend op 3 fantastische weken!