Plannen voor het weekend

Maandag werden we vanuit ons nieuwe huis om 9 uur opgehaald…nou ja, 9 uur Afrikaanse tijd dan. De lift kwam namelijk pas om kwart over 10. Deze bracht ons naar Ntarama church, een plaats buiten Kigali waar ook weer vele mensen tijdens de genocide omkwamen. Het bijzondere aan deze kerk is dat de schedels tentoongesteld staan in de kerk, de kleding er is opgehangen en de wapens er nog steeds liggen. Misschien nog wel frappanter is dat er ook nog steeds zichtbaar bloed op de muur is te vinden, volgens onze gids van kinderen die daar dood gesmeten werden, en de stok daarnaast was bedoeld om vrouwen via de onderkant te doorboren. Ook weer lekkere verhalen dus…

De middag hebben we rustig aan doorgebracht; lunch in een dorpje in de buurt en vervolgens terug naar de RTUC, waar we een vergadering hadden met Olivier. Hij regelt onze planning; hij legt contact met de tour operators en is bezig met onze (potentiële) uitstapjes naar Nyungwe Forest en Akagera. Ondanks dat de wachttijd van anderhalf uur wat ongemakkelijk voelde, hadden we een goede vergadering waarin 3 afspraken bevestigd werden. Met wat boodschappen die we in de winkel hadden gehaald na deze vergadering zijn we vroeg naar huis teruggegaan, klaar om alle documenten die we de afgelopen dagen geschreven hebben uit te werken.

Dinsdag was een drukke dag, maar waarover weinig te vertellen valt. We werden opgehaald en naar het vliegveld gebracht, waar we bij de Bourbon Coffee (met enorm vervelende Rwandese koffie!) wat observaties deden. Het plan was om hier ook toeristen te interviewen, maar helaas was bijna iedereen Rwandees of op doorreis. Na de lunch hadden Eline & Rosanne een interview bij een tour operator, Marcella & Anouk V een interview bij RDB (het belangrijkste orgaan voor alle informatieverspreiding en tours) en gingen Anouk K, Aileen en ik naar de RTUC om in de bibliotheek boeken over hospitality te lezen. Aangezien we in een godvergeten gat wonen, konden we vandaag niet uit eten zoals gepland, omdat een taxi chauffeur wel handig zou zijn. Ze kennen hier natuurlijk geen straatnamen, dus thuiskomen doen we niet, vandaar deze wending. Daarom zijn we maar vanuit huis naar de supermarkt gelopen en daar weer wat inkopen gedaan. De avond was niet heel gezellig, want iedereen moest uiteraard de interviews uitwerken, maar we kijken daarom ook allemaal al stiekem uit naar ons tripje in het weekend naar Nyungwe!

Woensdag zijn we eigenlijk alleen maar bezig geweest met allerlei interviews: toeristen bij de Bourbon coffee (uiteraard heel vervelend dat we nu juist dáár moesten zijn), een tour operator, een trainer in hospitality… Heel erg drukke dag dus! De interviews gingen gelukkig allemaal goed, en ook de mensen die geen interview hadden en op school gingen uitwerken zijn lekker opgeschoten.

Omdat deze dag dus zo oninteressant was (voor ons niet, maar om over te schrijven en voor jullie om te lezen) zijn we in de avond naar Nyamirambo gegaan, een wijk met Joodse invloeden die alleen in de avond leeft. Helaas was het hier zó druk, dat we onze rugtassen op onze buik moesten dragen, omdat de kans groot was dat er iets gejat zou worden…

Nadat we de straat uitgelopen waren, hebben we een taxi gepakt en zijn we naar een Italiaans restaurant gegaan om eens even lekker een wijntje en een pizza te eten; dat hadden we wel verdient na zo’n dag vonden we zelf! Met onze maagjes vol van de tiramisu en chocolademousse zijn we met onze grote vriend de taxichauffeur naar huis gereden en vrij snel daarna het bed ingedoken.

Donderdag was ook niet heel interessant; heel veel werken. Sommige mensen gingen toeristen interviewen, en ik ging met een aantal anderen naar de RTUC om in de boeken te duiken en de interviews en observaties verder uit te werken.

Aangezien hard werken ook beloond moest worden, gingen we naar hotel Mille Collines om daar te dineren. Ze hadden hier live muziek in de vorm van een bandje en als speciale aanbieding brochettes, vleesspiesjes van varken, kip of vis. Een gezellige afsluiting van een drukke dag.

Vrijdag hadden Anouk V en ik een interview met een tweetal mannen van de Guides Association, Anouk K en Eline een interview met een tour operator en Marcella, Aileen en Rosanne gingen naar de RTUC om interviews uit te werken en met Olivier te praten over ons tripje naar Nyungwe Forest.

Nadat we allemaal weer terugkwamen op de RTUC zijn we, na nog meer besprekingen over de geschikte auto. Er was er een geregeld waar 8 man in kon, maar we waren met 9; hoe gaan we dit oplossen? Daarover hebben Olivier en Francis dus 3 kwartier gediscussieerd, waar wij bij zaten, waarover onze enige oplossing was; neem er dan een van 9 of laat 1 persoon achter! Maar uiteindelijk kwamen zij dus ook tot deze conclusie, en kon er out of nowhere dus ineens wel een 9-persoons auto gevonden worden! Iedereen blij, en dus door naar de Prosperity Expo om hier nog wat souvenirtjes voor het thuisfront te kopen. Na het boodschappen doen naar huis, vroeg slapen voor de vroege ochtend morgen…