Nog 2 Koningssteden voor het einde

Salam aleikum! Wat gaat de tijd enorm snel; we zijn alweer op het einde van de reis! Nog een laatste update voordat we weer op Nederlandse bodem staan.

We staan wat later op dan normaal, want er zijn niet al teveel plannen. Ontbijt om 8 en dan maar eens de auto in. Het regent, en het is koeler dan we gewend zijn, maar we moeten nog een berg over. Maar goed ook, want temperaturen van maar 1 cijfer zijn niet al te best als je in tshirts en driekwartsbroeken loopt! Onderweg gebeurt er weinig, wat lifters en loslopende beesten langs de kant van de weg. Uiteraard ook een politiecontrole waar we wel worden gestopt, maar vriendelijk verder worden gewezen. We komen rond enen aan in Fez en kunnen eigenlijk direct al in onze kamer inchecken. We dumpen de auto en spullen en gaan met enkel ons buiktasje al lopend verder op verkenning. De beroemde blauwe poort is een paar minuten verderop in de medina, dus we krijgen gelijk een beetje een indruk van al het stadsgebruis. In een van de eettentjes staat kameel op het menu, en dat moet dan natuurlijk worden geprobeerd. Al verder slenterend in de medina, die wat rustiger lijkt dan die van Marrakesh, scoort José wat we nu maar een BBQ blazer noemen. Natuurlijk kan die, ondanks de prijskaartjes, toch nog in prijs zakken, en dat vertellen we ook de Spanjaarden die voor hetzelfde doel kwamen aanlopen. Even verder is een opstandje, waar een stuk of 6 mannen lopen te schreeuwen om wat wij denken een stukje grond/kraam. Het trekt de nodige aandacht, maar we gaan er maar snel voorbij. Vervolgens duikt José de lokale kapperszaak binnen voor een knipbeurt, een oud mannetje die goed z'n best doet. Helemaal opgetogen met de resultaten lopen we nog een rondje, waar nu de politie blijkbaar op zoek is naar iemand. Of dat met het opstootje te maken heeft geen idee, maar probeer hier maar eens iemand terug te vinden..! Eenmaal weer bij de poort lopen we terug naar het hotel en relaxen we wat voordat we eropuit gaan voor diner. Het blijkt helaas te hozen, dus veel kanten kunnen we niet op. Gelukkig heeft het hotel een restaurant, en daar scoren we een lekkere driegangenmaaltijd met soep, tajine met vlees met pruimen [e-38] abrikozen en een fruitsalade. We kijken nog even op het rooftop terras, maar heel erg ver kijken kunnen we niet en dus wordt het een drankje op de kamer en naar bedje toe.

Wat een rustig ontbijt om 8 uur moest worden, werd een waar kakelspektakel. Een grote groep extreem over het paard getilde Latino's waren de ober als een malle aan het rondcommanderen voor extra sapjes, koffie en eitjes. En dan nog boos worden ook over het feit dat wij tussendoor ook een eitje krijgen! We kunnen gelukkig nog even van de rust genieten voordat we in de auto stappen. Op naar de laatste Koningsstad, Meknes! Onderweg uit de stad en weer opnieuw in de stad krijgen we weer een aantal inbox momentjes, bij rotondes en stoplichten, waarbij José er behendig uitrijdt voordat ze ons aan 2 kanten vastzetten. Net goed voor ze. Eenmaal bij de poort van Meknes blijkt deze helaas ingepakt te zijn voor herstelwerkzaamheden. Omdat het vrijdag is, we verder de medina's wel een beetje gezien hebben, en nog wat meer stops op de planning hebben, besluiten we het ronddwalen achterwege te laten en door te rijden naar Moulay Idriss. In dit stadje, gelegen op een berg en verspreid over meerdere heuvels, staat een oud aquaduct wat we graag willen zien. Nog geen 10 minuten verder ligt dan alweer het volgende hoogtepunt, namelijk Volubilis. Deze archeologische site is UNESCO erfgoed en heeft diverse overblijfselen van onder andere een Arc de Triomf, een Forum en een grote diversiteit aan mozaïeken. We verbazen ons over de grootte en het feit dat de entree (zo'n €6,50) eigenlijk zo goedkoop is! Na hier de nodige tijd te hebben doorgebracht, scoren we nog een lunch. Zittend onder een parasol, met uitzicht op de site. En jawel, eindelijk de kans een pastilla te scoren! Ze hebben enkel nog de zeevruchten variant, dus bestellen we er nog een wrapmix bij. Buikje vol, en door naar de volgende plek. Onderweg hier en daar wat verdwaalde druppels gehad, maar we reden hier ook over diverse bergwegen. Een ervan leek meer op een boerenpaadje, Jaap kwam wel heel vaak voorbij op de tractor, maar het gaf een leuk beeld van deze regio. Een regio waar ze blijkbaar alle hooi oogsten die de overbeladen vrachtwagens die we al vele malen hebben gezien meenemen. En ondanks de vele bordjes "pas op voor overstekende..." (vul zelf in of het kinderen, mensen, geiten, ezels, honden of katten zijn) hadden we de levensmoeie kalkoen even niet verwacht. We hebben hem gelukkig net op tijd gered van een vroege Kerstmaaltijd. We checken in in het blauwe hotel, krijgen een welkomstthee met lekkere koekjes, en nadat we kort onze blauwe suite (het is niet anders, wat een gigantische kamer hebben we weer!) hebben bekeken, gaan we de stad verkennen. In Chefchaouen is alles blauw, althans, praktisch alles in de medina. De lucht moet nog een beetje aan gewerkt worden, maar het zonnetje doet z'n best. Maar wat is dit een extreem schattig stadje! Zoveel fotogenieke straatjes met zoveel kleuren blauw! Blijkbaar zijn we de enige toeristen die zich hebben gekleed naar de stad, maar dat maakt de blikken van de locals eigenlijk wel extra leuk. Omdat het tegen achten liep, zijn we neergestreken op een terrasje op wat wel enigszins op een centraal plein lijkt. Een gemixte visschotel, en ja hoor, toch eindelijk ook die kip pastilla! En gelukkig maar, want deze bijzondere combinatie tussen hartige vulling met zoete bovenkant is zeker de moeite waard. Eenmaal terug in onze accommodatie chillen we even in de zithoek, en zetten we het nachtlampje aan om te gaan slapen. Blauw. Hoe kan het ook anders...

Na een nacht in een heerlijk groot bed en een warme douche met enorm harde straal gaan we rond 8.30 ontbijten. Uitslapen dus! Normaal was het wat vroeger, maar we zijn bij de laatste dag belandt (eigenlijk morgen, maar alhoewel iets later, is dat net als heen vroeg opstaan en vliegen). We worden weer lekker verwend met allerlei broodjes, pannenkoekjes en een eitje flipped over, dus we kunnen er weer tegenaan. Omdat er weinig meer op het programma staat, gaan we via een omweg. De Spanjaarden in de Sahara gaven aan dat Tetouan leuk was, dus dat wordt onze eerste stop. We begrijpen al snel waarom, want dit blijkt een zusterstad van Granada waar een van die gasten vandaan kwam. Het is wel weer heel anders, veel goud winkeltjes, en er is een speciale markt, lijkt wel een soort tweedehands. We brengen ongeveer een uurtje door en gaan dan nog even langs de Carrefour voor wat laatste drankjes, snackjes en lunch. Dan rijden we door Tanger heen, waar het agressieve verkeer duidelijk merkbaar is en de rotondes wel heel krap worden. Gelukkig ook hier zonder kleerscheuren vandaan, en via een uitzichtpunt aan zee rijden we naar ons hotel. Deze hebben we vooral gekozen vanwege de locatie, dichtbij de luchthaven. De kamer is aardig groot en heeft een lekker balkon, maar als we willen zwemmen blijkt dat we ineens €15 per persoon(!) moeten betalen. Dit was natuurlijk nergens vermeldt, en blijkbaar puur omdat het zwembad bij de gym [e-38] jacuzzi zit (waar begrijpelijk wel een toeslag voor geldt). Toch wel een domper zo op de laatste dag; belachelijk geprijsd voor even een plons die praktisch de kosten van een lunch en diner voor 2 hier is, en eigenlijk maakt dat de prijs van het hotel het niet waard was. We hebben mijns inziens vele malen beter gezeten voor zeker de helft van het geld. Maar ja, this is Africa. Gelukkig is de rest van de reis goed of zelfs onovertroffen geweest, zeker ook qua accommodaties, dus dan maar een douche en op zoek naar iets waar we kunnen eten. Om 6 uur morgenochtend zitten we aan het ontbijt, en dan weer terug richting huis.

Marokko heeft zeker verrast, en de variatie in deze reis was enorm. Niet te ver, en toch een compleet andere wereld. Zeker een bezoek waard!