The return to Africa

Terug in Afrika! Alhoewel ik er in juli nog was, is het nu wel een ander tripje. Nee, niet overlanden ditmaal. Of ook niet naar José, want die zit in Peru. Maar een tripje met de family (René, Greet, Bep, Bas en Kim). Zuid-Afrika it is. Betty's Bay, om precies te zijn, want we hebben 1 vaste uitvalsbasis dankzij het huis van Eric, een vriend van René. We zitten er nu ongeveer een week, dus hoog nodig tijd voor een update!

Nadat we een rustige start hadden met bijslapen (was wel nodig nadat we na 1 uur 's nachts aan kwamen!), boodschappen doen en uiteraard de braai (bbq) testen, was het donderdag 7 november tijd voor onze eerste echte dag. We reden binnen een uur of 2 naar Swellendam, waar we wat rondliepen om het oud-Hollandse sfeertje te proeven. De reden dat we eigenlijk naar Swellendam gingen, was het nabijgelegen park Bontebok national park. We konden hier met ons eigen busje rondrijden, in de hoop dat we wat bokjes zouden spotten. Dat lukte al vrij snel, toen er een bontebokje recht voor ons op de weg ging staan. Nadat we even een broodje hadden gegeten op de picknickplaats, was het tijd om een wandelingetje te maken. Ook tijdens de wandeling kwamen we een bokkie tegen, maar het spannendste was denk ik nog wel onze weg terug vinden. Het bordje met "way back", "exit" of "end of trail" hadden ze namelijk weggehaald.. Toen nog een stuk verkeerd gereden, tegen het verkeer in, maar toch maar omgekeerd om de juiste route te volgen. Verder niet heel veel bijzonders gezien, maar het was toch wel een geslaagd eerste uitstapje. Het wijntje en de biltong erna smaakten in ieder geval ook prima. En met een Wild Africa likeurtje was het geen probleem in slaap te vallen..!

Wie Westkaap zegt, zegt wijn. Dat is in ieder geval een van de associaties. En uiteraard moeten we daar even kennis mee maken. Het is ten slotte weekend! We reden eerst naar Franschhoek, waar we weer even cultuur kwamen snuiven. De weg er naartoe was al even interessant, want in plaats van de geasfalteerde route namen we de Afrikaanse hobbelweg. Maar we werden daardoor wel getrakteerd op mooie uitzichten én een paar andere bokken! Vervolgens, na een fotostop bij Boschendal, over de Franschhoekpas naar Stellenbosch. Veel tijd in het dorpje hadden we niet, maar we zijn nog wel in het centrum geweest en hebben in ieder geval een foto van de bekende Oom Samie se Winkel kunnen nemen. Maar waarom haasten in Afrika? Nou, normaal gesproken niet. Maar ditmaal hadden we een afspraak, genaamd Stellenbosch Hills. In dit wijnhuis konden we 5 verschillende wijnen proeven, voor een bescheiden prijsje van net geen €1,20. Na het dansje van Kim en Bas met hun "wijnen, wijnen, wijnen" kon het proeven beginnen. 3 witte, 1 rosé en een rode. Een heel vervelende proeverij. We konden niet zonder flessen terug naar huis. En toen werd het bedrag voor het proeven ook nog eens kwijtgescholden. We kunnen het slechter treffen..!

Zaterdag was de dag voor Hermanus, waar de belangrijkste trekpleister de walvissen zijn. November behoort tot het hoogseizoen, dus de kans is groot dat we ze gaan zien. Maar helaas gooit de wind roet in het eten. We waaien al bijna van het uitkijkpunt af, en het is voor ons eigenlijk wel zeker dat de boten niet gaan. En dat blijkt te kloppen, want ze gaan niet. We doen een poging om ze van de kust te spotten, maar ook dat blijkt niet heel succesvol. We krijgen de tip om naar Gansbaai te rijden, op ongeveer een half uur van Hermanus vandaan. We lopen daar op goed geluk naar een uitkijkpunt, en staren een kleine 5 minuten in de zee voordat blijkt dat we ze zien..! 2 stuks, maar nog op een aardige afstand. We klimmen over een rotspartij en lopen dichter naar de plek toe waar we ze zagen. Helaas geen staartjes of springende beesten, maar we zien ze wel, en dat is al meer dan dat we verwacht hadden! Het is inmiddels half 2 en we zijn wel toe aan lunch, die we in een restaurant bij een Afrikaanse mama terecht waren gekomen. Ze maakte echt een heerlijke lunch, waar we onder andere bobotie en Cape curry probeerden. Op de weg terug naar huis stopten we bij de pinguïn kolonie van Betty's Bay. Het view point was officieel eigenlijk al dicht, maar toch konden we zonder problemen de pinguïns bekijken en zagen we ook nog een paar dassies. Een sundowner, en uit eten in het dorp verderop genaamd Kleinmond. KabelJoe's was een aanrader en dat bleek ook zeker waar te zijn! Met onze buikjes meer dan gevuld was de dag toch wel weer goed geweest.

Het is tijd voor ons eerste échte grote uitstapje: Oudtshoorn. Aangezien het te ver rijden is voor een dagje op en neer, gaan we er overnachten. Helaas heeft onze accommodatie problemen met de watervoorziening, dus krijgen we een bericht dat we kosteloos in een andere cottage terecht komen. Een upgrade wel te verstaan. Maar voorlopig is het eerst nog maar daar zien te geraken. Het is 4,5 uur rijden, en dat is zonder de 48km aan wegwerkzaamheden die we onderweg weer tegen komen. Het lijkt wel alsof ze overal bouwen, want we hebben nog geen dag op een weg zonder werkzaamheden gereden. Gelukkig zit het mee, en zijn we netjes om 1 uur daar om in te checken. We maken ons klaar voor een safari. Bas en Kim denken dat we naar de Karoo gaan, maar wij weten wel beter. Een wens was nijlpaarden zien, maar eigenlijk zijn die in dit gebied vrijwel niet aanwezig. Maar het park waar we nu naartoe gaan, heeft een water met nijlpaarden. De eerste verrassing is het feit dat we met ranger en een jeep weggaan en meer kunnen tegenkomen dan struisvogels en bokken, maar de verrassing is des te groter voor ze als we al na nog geen 5 minuten een drietal nijlpaarden zien ronddobberen! Verder komen we, naast de bokken, ook zebra's, giraffen en neushoorns tegen. Een geslaagde safari dus! We rijden terug naar de accommodatie, waar we genieten van weer een braai en een zachte avond zonder wind.

Een heerlijk zacht bed, 2 huisjes, 10 bedden voor ons zessen en geen wind; een betere nacht hadden we ons niet kunnen wensen. We hadden besloten van het ontbijtbuffet gebruik te maken, wat onder andere betekende dat we scrambled struisvogelei kregen. Pastte wel goed bij de omgeving en de dag, want we gingen vandaag naar een struisvogel boerderij. We kregen een rondleiding langs de beesten en mochten ze ook voeren. Een van de struisjes had het, in plaats van op het eten in mijn platte hand, op mijn vinger voorzien. Geen grote issues, maar wel een vinger vol speeksel, modder, kots en poep. Heerlijk joh, struisvogels voeren. De kraan was gelukkig dicht in de buurt. We konden ook nog langs de giraffe om die te voeren, en daarna was het tijd weer terug te gaan naar "ons thuis". Het zat mee onderweg, en we konden om half 6 in het zonnetje op het terras genieten van een sundowner. Tot nu toe is het dus allemaal erg goed geweest en zijn we benieuwd wat de 2e week ons zal gaan brengen..!